کرونا عامل بیولوژیکی‌ئه یا نه، آمار چین واقعی‌ئه یا شوخی تلخ، این داستان واقعاً توی چین تموم شده یا اونا هم مثل این‌جا می‌گن سلامتی مردم مهمه ولی چرخ اقتصاد هم باید بچرخه»، نمی‌دونم. و هیچ ذهن عاقلی هیچ گزاره‌ای رو به‌طور قطعی رد نمی‌کنه وسط این دریای گل‌آلود. ذهن‌م خیلی وقته وسط این اخبار مونده و به هیچ سمتی تمایل نداره، ولی خیلی می‌ترسم از جهان ناشناخته‌ی پساکرونا.
پی‌نوشت: روزگار قرنطینه‌م ُ با آن فرانک» مقایسه می‌کنم که از ترس یهودی‌ستیزها دوسال توی ساختمون ضمیمه‌ی سری مخفی شده‌بود. از روزمرگی های پیش‌پاافتاده‌ش می‌نوشت، وقتی بیرون پنجره‌های اون ساختمون، روی سر مردم بمب می‌ریختن و یهودی‌ها رو به‌زور می‌فرستادن اردوگاه کار اجباری. و در نهایت یک روز کسی نفهمید کی لوشون داد و همه‌چیز تموم شد.
پی‌نوشت ۲ : قسمت بشه حضوری شرفیاب بشیم منزل آن فرانک.
درباره این سایت